Autostopik.pl

To co przeczytaliśmy i możemy polecić innym.

Książki podróżnicze
- "Sahara" Cizia Zykë
- 1000 miejsc w Polsce, które warto w życiu zobaczyć
- Walden, czyli życie w lesie autorstwa H. D. Thoreau, wydane w 1854 roku.
- "POLSKA KAZIMIERZA NOWAKA. PRZEWODNIK ROWERZYSTY" Jacek Y.Łuczak
- Wojciecha Cejrowskiego: "Gringo wśród dzikich plemion"
- książki Cobena
- Kamil Sipowicz,"Hipisi w PRL-u"
- Jack Kerouac,"W drodze"(On the Road)
- "Samsarę" Michniewicza
- "Rio Anaconda" Cejrowski
- "WC podróżnik" Cejrowski
- Asfaltowy saloon Waldemar Łysiak http://lubimyczytac.pl/ksiazka/6775/asfaltowy-saloon
- Wojciech Albiński "Kalahari" http://lubimyczytac.pl/ksiazka/153079/kalahari
- Dobre miejsce do umierania Wojciech Jagielski http://lubimyczytac.pl/ksiazka/191164/d ... -umierania
- Wieże z kamienia Wojciech Jagielski http://lubimyczytac.pl/ksiazka/134101/wieze-z-kamienia
- Strategia antylop - Jean Hatzfeld http://lubimyczytac.pl/ksiazka/53980/strategia-antylop
- Jacek Hugo Bader "Biała Gorączka"
- Jak podróżować autostopem (ebook) Tomasz Bułka
- Jak podróżować autostopem po Europie Zachodniej: praktyczny poradnik autostopowicza, R.Padula
- Autostop polski: PRL i współczesność, J.Czupryński
a także: Autostop po polsku czyli sex podróże i wspomnienia, Piotr Czaja
"Autostop Polski PRL i współczesność"
Znalazłem taką oto pozycję, kryminał:
Daleszak Bogdan "ŚMIERĆ PODRÓŻOWAŁA STOPEM"
WYDANIE:1978 Iskry
STRONY: 218 str.
FORMAT:16x10,5 [cm]
OKŁADKA: Miękka
Jack Kerouac: "W drodze" i "Włóczędzy Dharmy". I parę innych
"WSZELKIMI ŚRODKAMI TRANSPORTU" -Charley Boorman
"Samsara" Michniewicza
"El mundo sobre ruedas" o młodym, niepełnosprawnym Hiszpanie (a konkretnie Katalończyku) Alberto Casals
"Ludzie 8 dnia. autostopem do Matki Teresy"
Pałys Krzysztof
Wszystkim autostopowiczom, trampom, podróżnikom, wolnym duchom polecam nową książkę, która wyszła niedawno w przekładzie na polski. Jest to znakomity poradnik jazdy autostopem (a nawet… pociągostopem i statkostopem!) oraz super taniego podróżowania autorstwa Antona Krotowa (ur. 1976), legendarnego rosyjskiego podróżnika-autostopowicza, praktyka i teoretyka tzw. „wolnego podróżowania”. Krotow to autor ponad 40 książek o tematyce podróżniczej, założyciel i prezydent Akademii Wolnego Podróżowania oraz inicjator projektu „Dom Dla Wszystkich”. Jak dotąd przejechał autostopem około 750.000 kilometrów! Podróżował po całej Rosji i wszystkich krajach byłego ZSRR, odbył autostopowe eskapady m.in. do Iranu, Afganistanu, Indii, Sudanu, Etiopii, Angoli, Chin, Indonezji, Papui-Nowej Gwinei, Meksyku, a także na Filipiny i Madagaskar

może czytaliście coś z Nabokova, którego chciałbym Wam mocno polecić, ale nie zdziwię się, jeśli nazwiska nie kojarzycie nawet. pamiętam, że w podręczniku licealnym z polskiego przewinął się raz, jako komentujący cośtam Dostojewskiego.
ogólnie opisując, gość pisał świetnie po angielsku i rosyjsku.
jakieś tytuły? chyba wszystkie mógłbym wymienić. Vladmir Nabokov.

To zabawne, ale też chciałabym Wam polecić rosyjskiego autora.
Siergiej Łukjanienko. Pisarz fantasy i SF.
Ja osobiście SF raczej nie czytam, za to jestem miłośniczką fantasy.
I muszę Wam polecić serię Nocny patrol, w skład której wchodzą:
- Nocny Patrol
- Dzienny Patrol
- Patrol Zmroku
- Ostatni Patrol
Polecam też serię Kathy Reichs. Niesamowita autorka, zawodowo antropolog sądowy, dlatego to o czym pisze jest prawie realne.
W tych książkach podoba mi się jak autorka skonstruowała postaci. Nie są one płaskie i bez skazy. Główną autorkę można bez końca analizować i już nam się wydaje, że wiemy jak postępuje i nagle się okazuje, że tylko nam się wydawało, że wiemy.Pozdrawiam!

To ja polecę kilka książek podróżniczych;)
"Prowadził nas los" - Kinga i Chopin
"Moja Afryka" - Kinga Choszcz
"Rio Anaconda" i "Gringo wśród dzikich plemion" - Wojciech Cejrowski
"Wszystko za życie" - Jon Krakauer
A poza tym to polecam twórczość Paulo Coelho
"Alchemik"
"Podręcznik Wojownika Światła" - swoisty "lek na całe zło".
"Pielgrzym" - po przeczytaniu którego zainspirowałam się na podróż w Pireneje i w ogóle szlakiem św. Jakuba
"Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam" - przepiękna opowieść o miłości
"Brida" - jak wyżej.
"11 minut" - historia prostytutki, która odnalazła siebie dopiero w momencie, kiedy osiągnęła dno. Chyba najmocniejsza książka Coelho, również warta przeczytania.
Pozostałe książki, takie jak: "Czarownica z Portobello", "Piąta Góra", "Demon i Panna Prym", "Weronika postanawia umrzeć", "Być jak płynąca rzeka", "Zahir", "Zwycięzca jest sam" również godne polecenia, ale w drugiej kolejności:)

Dotknięcie Pustki, Zew Ciszy - Joe Simpson
We władaniu cieni - Donigan Merritt
z serii literatura górska na świecie - bardzo wciągające, zwlaszcza dla wspinaczy, oparte na faktach, jak zaczęłam czytać, to od razu od początku do końca
Paragraf 22
Paragraf 22bis
Mistrzostwo czarnego humoru ;d

Właśnie: "Paragraf 22" Josepha Hellera jest książką, którą się poleca beż żadnej rekomendacji - broni się sama, ale z tego co słyszałem, to druga część nie była już tak udana... A tak a propos - po co ci te jabłuszka, czy tam orzechy w policzkach?
A od Coelho radzę trzymać się z daleka Wybacz Olu, ale naprawdę nie widzę powodów, żeby cuś takiego czytać. No chociaż niech każdy weźmie do ręki takiego "Pielgrzyma", a po przeczytaniu zastanowi się nad konstrukcją zdań, a przede wszystkim nad wszystkimi tymi aforyzmami i 'mądrościami'. Po prostu pusty śmiech człowieka ogarnia...
Jeśli już szukać książek twórców z Ameryki Południowej to polecam Gabriela Garcie Marqueza i jego "Sto lat samotności" - saga rodu Buendia dziejąca się w zagubionej gdzieś w południowoamerykańskiej dżungli wiosce Macondo. Trudno napisać o czym jest ta książka, bo przewija się przez nią tyle postaci, że w opowiadając bardzo łatwo się pogubić. Jedno jest pewne - wciąga. Chociaż nie każdemu może przypaść do gustu idea 'realizmu magicznego', to książka ze wszech miar warta polecenia. Warto dodać, że autor dostał nagrodę Nobla, co prawda za całokształt twórczości, ale nie będzie w tym ani krztyny przesady jeśli się stwierdzi, że głównie za tę powieść.
Stanisław Lem - "Solaris" - mój absolutny faworyt. Przeczytana w jeden dzień, a już po przez prawie tydzień nie mogłem wyjść z podziwu nad kunsztem opisu futurystycznej, niegościnnej planety, a zwłaszcza genialnego uchwycenia uczuć ludzkich. I to właśnie te wszystkie emocje, które targają ludźmi na Solaris tak wciągają w tę historię.

davere napisał(a):A od Coelho radzę trzymać się z daleka Wybacz Olu, ale naprawdę nie widzę powodów, żeby cuś takiego czytać. No chociaż niech każdy weźmie do ręki takiego "Pielgrzyma", a po przeczytaniu zastanowi się nad konstrukcją zdań, a przede wszystkim nad wszystkimi tymi aforyzmami i 'mądrościami'. Po prostu pusty śmiech człowieka ogarnia...

Dawidzie, już kiedyś rozmawialiśmy na ten temat... I ja od tej pory nie zmieniłam swojego zdania. Dlaczego pusty śmiech człowieka ogarnia? Książki Coelho są jedną wielką metaforą. A metafora jest ogromnym narzędziem, które ma naprawdę wielką moc, o ile człowiek tylko chce i potrafi tą moc wykorzystać. Nie każdy metafory lubi, nie każdy je rozumie.. bywa;] Ja lubię, zawsze podobało mi się, jak coś było powiedziane "nie wprost", zawsze mnie ciągnęło do bajek i różnych takich innych. Ostatnio dowiedziałam się jeszcze, w jaki sposób można pracę z metaforą wykorzystać w zawodzie, jaki mam zamiar wykonywać, co jeszcze bardziej utwierdziło mnie w przekonaniu, że idę dobrą drogą i że to, co kiedyś czułam tylko intuicyjnie, naprawdę ma niesamowite działanie.
Najbardziej niesamowite w tych wszystkich "głupich opowiastkach", które pisze Coelho, ale także wielu innych pisarzy, jak i również w tych niezapisanych historiach, które wędrują tylko z ust do ust jest wiesz co? Albo Ci nie powiem, zastanów się;) Kiedyś się spotkamy to podyskutujemy sobie;)
Kończąc, zachęcam Ciebie Dawidzie (jak i wszystkich innych) do tego, żeby czasem nie bać się spojrzeć z innej strony na różne sprawy. Z takiej, z której nigdy nie spoglądałeś. I spróbuj wyłączyć ocenianie mówiąc, że coś jest głupie, puste itd. Tak po prostu spójrz z innej perspektywy (możesz to zrobić metaforycznie, oczyma wyobraźni, jak i dosłownie, stając np na krześle lub w jakimś innym, nietypowym miejscu i w nietypowej pozycji). Może akurat uda Ci się dostrzec coś, czego do tej pory nie zauważyłeś?

Naukowo o autostopie:
- Jakub Czupryński (zebrał i opracował), "Autostop polski. PRL i współczesność", wyd.Korporacja Ha!art, Kraków 2005, ISBN 83-89911-18-3,

Z podróżniczych to polecam:
-Jacek Hugo-Bader, "Biała gorączka" 2009 Wołowiec,
-Kazimierz Nowak, "Rowerem i pieszo przez Czarny Ląd.Listy z podróży afrykańskiej z lat 1931-1936.", 2000 Poznań